De moderne voetreflexologie van nu is gebaseerd op eeuwen oude medische tradities uit
Egypte, bij diverse Indianenstammen in Noord-Amerika en -in het bijzonder – China.
Er zijn tekeningen gevonden van meer dan 4000 jaar oud op de muren van graftombes.
Daarop zijn afbeeldingen te zien van o.a. hand- , schouder en voetmassages.
De oudste vorm van “voetmassage” in China is waarschijnlijk de “stone stepping” massage.
Dit zijn kiezelpaden, die in het rond lopen, ook wel reflexologie paden of blotevoetenpaden genoemd.
Het lopen op deze grote kiezelstenen verbeterde de gezondheid.
Men ontdekte dat ouderen een duidelijke verbetering kregen in hun mentale en lichamelijk welzijn.
Het verbeterde hun kwaliteit van leven.
Op de site van Wellnesscentrum Thermae 2000 in Valkenburg las ik dat ook zij een blotevoetenpad hebben.
Door hierop te lopen in de natuur komt men volledig tot rust.
De westerse voetreflexologie werd herontdekt door Dr. W. Fitzgerald.
Hij noemde het zone therapie. Hij deelde het menselijk lichaam op in tien lengtezones; vijf aan elke kant van de middellijn van het lichaam. Hij noemde deze zonelijnen de tien onzichtbare energiekanalen die door het lichaam lopen, met elke lijn als centrum van de betreffende orgaanzone.
Elke zone is te behandelen via massage aan voeten of handen. Later kwamen er nog verticale banen bij.
Vroeger was men zich bewust van de natuurwetten, men kende het verband tussen lichaam en de menselijke geest. Lange tijd is deze kennis naar de achtergrond verdwenen.
De laatste jaren is dit aan het veranderen. Er is de laatste tijd veel belangstelling voor goede voeding en waardering voor vrijwel vergeten natuurgeneeswijzen, zoals voetreflex.
Dat dit ter bevordering van de gezondheid is, wordt ook erkend door veel zorgverzekeraars.